วัดช้างใหญ่ จ.พระนครศรีอยุธยา

ประวัติวัดช้างใหญ่

จากประวัติการสร้างวัด สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2250 ตรงกับช่วงรัชสมัยพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ โดยชาวมอญร่วมกันสร้างวัดนี้ขึ้นมา คาดว่าชาวมอญที่ร่วมกันสร้างวัดช้างใหญ่แห่งนี้คือชาวมอญที่ทำหน้าที่ดูแลช้างสำคัญ และช้างที่ชาวมอญดูแลนั้นมีช้างศึกของสมเด็จพระนเรศวรรวมอยู่ด้วย หลังจากที่ได้ชนะในสงครามยุทธหัตถีจึงสร้างวัดนี้ขึ้นมาเพื่อเป็นอนุสรณ์  สิ่งสำคัญภายในวัดได้แก่  พระอุโบสถ เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน กว้าง 4 เมตร ยาว 15 เมตร มีเสาและเครื่องบนเป็นไม้ มุงด้วยกระเบื้องดินเผา มีพาไลยื่นออกมาด้านหน้าตามแบบสถาปัตยกรรมอยุธยาตอนปลาย - รัตนโกสินทร์ตอนต้น ผนังด้านนอกด้านหน้าอุโบสถมีร่องรอยของภาพจิตรกรรมฝาผนัง

ผนังด้านหน้าและผนังภายในพระอุโบสถของวัดช้างใหญ่มีภาพจิตรกรรมฝาผนังรอบด้าน เขียนด้วยสีฝุ่นรองพื้นด้วยดินสอพอง ด้านหลังองค์พระประธานเป็นภาพพระพุทธประวัติตอนมารวิชัย ผนังด้านหน้าพระประธานเป็นภาพไตรภูมิ ส่วนผนังด้านข้างด้านบนเป็นภาพเทพชุมนุม ส่วนด้านล่างระหว่างช่องหน้าต่างเป็นภาพทศชาติชาดก ภาพจิตรกรรมเหล่านี้สันนิษฐานว่าเขียนในสมัยอยุธยาตอนปลาย ตรงกับรัชสมัยพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ระหว่างพ.ศ. 2275-2301 ต่อมาภาพบางตอนได้ถูกซ่อมแซมในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นประมาณปี พ.ศ. 2356